Orhan Pamuk & Nobel Ödülü

Sevgili Pamuk,

Öncelikle şeytanca bakan gözlerinden öperim. Nasılsın? İyi misin?

Tahmin ediyorum, iyi ve mutlusundur.Uzun süre peşinden koştuğun, uğruna şerefinden ve milliyetinden taviz verdiğin ödül artık ellerinde. Yaptığın yalakalığın ödülünü almış bulunuyorsun.

Yapılmamış, üzerine bir de çarpıtılmış bir soykırım yalanının en hassas yerinde "en gerek" yorumlarınla gündeme gelmeyi başarmıştın. Bu gündem ve Ermeni hayranlığın sana herkese kısmet olmayacak bir kapı açtı. Dünya seni konuşuyor bugün. Nasıl mutlu olmayasın?

Atatürk'e sövdüğün romanların ödüllendirildi. Sözde Ermeni Soykırımını kabullenmen takdir edildi. Fransa bu yalanı kabul etmekle kalmadı, -işte tam da bugünlerde- bunu inkar etmeyi bile cezalandıracağını meclisinde onayladı. Nasıl tesadüfler var hayatta değil mi Orhancığım? Halbuki sen bu ödülü haketmiştin. Bütün bu tesadüflerin aldığın ödülle bir alakası olamaz değil mi?


Bunları görmeden mutlu olman lazım Orhancığım. Canını hiç bir şeye sıkma. Sana sövüp sayanlar olacaktır. Vatandaşlıktan çıkartılmanı isteyenler olacaktır. Tüm bunları haketmiş olsan da sıkma canını Orhancığım. Elbet bir gün seni de anlarlar. Bu millet çok hainler gördü. Yıllar sonra o hainler, okul kitaplarına kahraman oldu. Hiç üzülme sen Orhancığım.

Kendine çok iyi bak.

Senden nefret eden okurun Esat.

Dipnot: Seni tebrik etmek adına bir paket kına gönderiyorum. O güzel Nobel Ödülünü saklayacağın yere yakarsın.